25 nov Willen is kunnen – Op naar de vijfde!
In onderstaand artikel willen we je meenemen in een appartement. Het bestaat uit 5 verdiepingen en heeft een dakterras met adembenemend uitzicht waar je heel graag wil gaan kijken. Want het is the place to be, hotspot voor Assistants en welbekend in the Loneley Planet of eigenlijk Future Planet…
Om de trap omhoog te nemen, en uiteindelijk op de vijfde verdieping ( we noemden dit even de “verdieping der volwassenheid”) te komen, zijn een aantal stappen nodig. Het zou natuurlijk fijn zijn als je de lift kunt nemen zodat je vanaf de begane grond ineens omhoog schiet naar het dakterras, maar zo simpel is het niet. Aan de hand van een voorbeeld nemen we je mee in het belang van wendbaar kunnen zijn, het realiseren van vakvolwassenheid en wat je daarmee uiteindelijk gaat bereiken.
Stel je voor: je beseft dat jouw vak echt veranderd is in 2025 en je wil meegroeien. Top! Wendbaarheid geeft je de sleutel om jouw talent optimaal in te gaan zetten. Je kunt hiervoor zelf initiatief nemen in een niet-bestaande situatie óf je pakt de kansen die voorbij komen. Helemaal als deze kansen zich voordoen binnen jouw expertise of iets wat je gewoon leuk vindt en waar je wat in wil leren. Voorbeeldje: zoals zo vaak wordt een verandering in de organisatie geïmplementeerd.
Een nieuw computersysteem, een andere procesflow, nieuwe verantwoordelijkheden, of een ander briljant idee van hogerhand. Dat briljante idee klinkt vaak leuk en lijkt op papier heel mooi, maar het idee wordt pas werkelijkheid als je ook echt weet wat je aan het doen bent.
De begane grond van het appartement staat in het teken van ‘onbewustzijn en ad hoc werken’. We noemen dit je huidige positie. Je doet iets omdat het nu eenmaal moet of zo hoort. Je beheert de agenda, verzorgt de notulen, brengt structuur aan enzovoort.
Op een bepaald moment neem je kennis van hét briljante idee dan van bovenaf komt. Laten we zeggen dat je opeens projectcoördinator zou kunnen worden aangaande automatisering, met alle taken en verantwoordelijkheden die daarbij komen kijken. Het is niet dat je daar om gevraagd hebt, het idee komt voort uit kostenbesparing en uit meebewegen met de toekomst. Of het komt voort uit jouw drang om vooruit te willen.
Onze Why(te)paper al gelezen? Niet? Klik dan snel hier!
Vanaf dat moment stap je, vaak onbewust, naar de tweede verdieping waar nieuwsgierige aagjes wonen. Het briljante idee wekt namelijk je nieuwsgierigheid, brengt misschien spanning met zich mee, en hopelijk ook veel enthousiasme waarbij je open kunt staan voor veranderingen. Die nieuwsgierigheid is dus de tweede verdieping en vanaf dan komen we toch echt bij een hele belangrijke stap.
De derde verdieping vraagt namelijk wat van jou als persoon: wendbaarheid.
Die wendbaarheid in combinatie met een briljant idee van de manager gaat vaak lastig samen. Want hij of zij kan wel een briljante ingeving hebben gehad, allemaal leuk en aardig, maar jij moet als een slang gaan meebewegen. En het klinkt voor sommigen misschien raar: dit kan ook heel erg leuk zijn! Het is nieuw én je bent op weg naar dat dakterras met fantastische uitzicht.
Realiseer je dat wendbaarheid tijd kost, en neem die ook. Bespreek het met je collega’s als je het moeilijk vindt, kijk samen waar je winst kunt behalen. Want als je eenmaal geland bent op die derde verdieping dan wordt het pas echt leuk. Je gaat – in het geval van het voorbeeld- leren over coördinatie, je krijgt nieuwe skills en ontdekt kwaliteiten waarvan je het bestaan misschien niet eens wist. Dat geldt misschien ook voor je spieren na het beklimmen van veel traptreden… Kortom: je gaat je nieuwe rol ontdekken en eigen maken. Op naar de vierde verdieping!
Goed. Je weet alle ins en outs van het project, je stuurt aan, houdt het gestelde doel voor ogen en flikt het zoals jij het had bedacht en de manager ziet zijn of haar briljante idee werkelijkheid worden. Lekker voor zijn of haar ego, maar wel dankzij jou. Op die vierde verdieping zetel je in een nieuw kantoor en krijg regelmatig telefoontjes van collega-assistants. Zij verblijven misschien nog op de tweede of derde verdieping maar hebben vragen over projectcoördinatie op automatiseringsgebied.
En iedereen weet: ergens op de vierde zit iemand die hier enorm veel vanaf weet. Iemand die eindbaas op dit gebied is, die ambities heeft op dit gebied. Iemand die zich heeft opengesteld, trainingen heeft gevolgd en die alle eigenschappen die passen bij deze taak nu in huis heeft. Jouw telefoon staat roodgloeiend en hoe leuk: jij traint nu collega’s op dat gebied en vertelt over de eigenschappen en vaardigheden.
Maar hoe fijn het ook is op die vierde verdieping: weet dat het aangeleerd gedrag is en dat het altijd een onderhoudsbeurt nodig heeft. Dat betekent blijven ontwikkelen, verbeteren en accepteren dat het een oneindig proces is.
En dan is het ein-de-lijk tijd voor het dakterras op de vijfde verdieping. Kijkend naar de horizon overdenk je wat je hebt bereikt, blik je terug op gedragsverandering en kijk je naar het proces van de afgelopen periode. Maar vooral geniet je van het uitzicht, die verre stip op de horizon waar dromen werkelijkheid kunnen worden. Naast je zit een collega-assistant en haar beroemde uitspraak: ‘weet je wat écht iets leuks zou zijn voor jou?’ die doet je ineens weer teruggaan naar de tweede verdieping, het nieuwsgierig aagje in je komt weer naar boven.
En als je in die modus verkeert, een nieuwsgierige en open houding blijft hebben dan weet je dat je maximaal wendbaar bent en klaar bent om huidige taken te combineren met een nieuwe rol. Blijf niet hangen in het voorbeeld! Misschien ligt jouw toekomst meer in hospitality of vergader-expert. Zie pagina 15 van de why(te)paper. Veel klimplezier!
