15 feb Complex problem solving: Doe jij het of doe jij het niet?

Binnen vijf jaar is meer dan een derde (35%) van de vaardigheden die vandaag als belangrijk worden gezien binnen bedrijven, veranderd.

Het World Economic Forum publiceerde vorig jaar het rapport “The Future of Jobs” waarin een enorme verandering wordt aangekondigd in de benodigde kennis- en vaardigheden van medewerkers om succesvol te blijven in de toekomst van werk. Het rapport resulteert in 10 skills, 10 vaardigheden die leading zullen zijn in jouw succes. De wereld verandert, bedrijven veranderen, stil blijven staan is geen optie. Sterker nog, je doet jezelf te kort als je niet nu al gaat voorsorteren. In mijn maandelijkse blogs deel ik een aantal van deze vaardigheden in het licht van “the future of assistants”.

Uit het rapport van World Economic Forum blijkt “complex problem solving” als verreweg de belangrijkste vaardigheid. Goed nieuws voor assistants aangezien probleemoplossend vermogen bij veel assistentes in hun DNA zit. Ja, toch? Toch valt hier mijns inziens nog veel winst te behalen. Ondanks dat DNA (dat ik in heel veel van jullie herken en zie), zie ik het niet altijd en overal tot zijn recht komen. Iemand kan nog wel heel probleemoplossend zijn, ze kan dit vermogen door een gebrek aan betrokkenheid, verantwoordelijkheidsgevoel, energie of zelfvertrouwen mogelijk helemaal voor zichzelf (en privésituaties) houden. Weet jij hoe het met jouw probleemoplossend vermogen zit

Iedere uitdaging of complex probleem biedt jou twee opties: weg buigen of aanpakken (oplossen). Welke kies jij? Ken jij jouw patronen? Weet jij op welke momenten jij weg buigt? Of juist volop aanpakt?

Oké, stel je voor. Scenario 1: Je manager heeft je verzocht een lastige meeting in te plannen met veel drukbezette genodigden, op korte termijn, twee uur lang. Shit, denk je, mission impossible!  Maar goed, it’s your job dus je pakt de telefoon. Belt alle assistentes, maakt een overzicht van data waarop de genodigden niet kunnen (ze kunnennamelijk nooit) met de redenen erbij (belangrijk). Zo, nu heb je een overzicht met bewijs om aan je manager te laten zien dat het een onmogelijk verzoek is. Stiekem hoop je dat hij voortaan wat eerder nadenkt en niet meer om last minute afspraken vraagt. Punt.

Herkenbaar? Oké, door naar scenario 2.

Dezelfde situatie. Misschien kriebelt het bij jou al om deze missie te volbrengen, maar misschien denk je nog steeds: shit, dit gaat nooit lukken. Toch pak je vol vertrouwen de telefoon. Je plant een conference call met alle assistentes zodat jullie de uitdaging gezamenlijk kunnen bespreken. Je maakt een overzicht van optionele data, vraagt uit wie een vervangend manager kan afvaardigen bij afwezigheid en oppert een pizza- of ontbijtsessie. Uiteindelijk komen jullie tot 2 opties. Beide voldoen ze niet 100% aan de wensen van je manager maar het zijn zeer goede alternatieven. Vervolgens heb je op iedere wedervraag/ suggestie die je manager stelt een antwoord/ uitleg. Je kent ze vast wel: “kunnen we hier anders niet een uur vanaf snoepen?”, “en als we dit nu eens verzetten, dan moet het wel lukken toch?”.

Je voelt hem wel he, het verschil? Je kunt je vast ook inleven hoe verschillend de indruk is die jij met deze twee scenario’s maakt op je manager. Weet jij van jezelf voor welk scenario jij (onbewust) kiest? Het heeft alles te maken met het voelen en nemen van verantwoordelijkheid. Bij scenario 1 kun je denken: het is niet mijn verantwoordelijkheid dat mijn manager deze vraag zo laat stelt. Het is zíjn agenda, híj moet zijn prioriteiten maar stellen. En bij scenario twee beredeneer je: het is mijn verantwoordelijkheid om alle opties uit te spitten, mijn creativiteit te benutten en out of the box te denken, voor iedere uitdaging is een oplossing, ik neem de verantwoordelijkheid om de beste opties voor te leggen.

Complex Problem Solving in combinatie met het nemen van je verantwoordelijkheid wordt niet voor niets gezien als een van de belangrijkste vaardigheden. Het kan succes maken of breken. Niet alleen jouw succes, maar dat van de gehele organisatie. Stel je eens een bedrijf voor waar alleen maar mensen werken die de volledige verantwoordelijkheid nemen om hun probleemoplossend vermogen helemaal te benutten? Er schijnt zelfs een bedrijf te zijn die sollicitanten hier tijdens de sollicitatieprocedure op test middels een prop papier. Ken je dat verhaal?

Een sollicitant meldt zich bij de receptie voor haar sollicitatiegesprek en wordt doorverwezen naar kamer A3.12. Aan het einde van de gang links mag ze in het zitje plaatsnemen tot de recruiter haar ophaalt. In de gang ligt een prop papier op de grond. Raapt sollicitant de prop op, of doet ze dat niet? Voelt ze zich verantwoordelijk om die prop papier in de prullenbak te gooien die 3 meter verder staat, of niet? Wat zou jij doen?

Ik hoop dat dit artikel jou bewust maakt van jouw verantwoordelijkheidsgevoel en probleemoplossend vermogen. Haal jij het beste uit jezelf? Ik nodig je uit je gedachten eens te los te laten op de wisselwerking tussen het nemen van verantwoordelijkheid en jouw probleem oplossend vermogen. Wat vervolgens weer invloed heeft op jouw professionele uitstraling en het vertrouwen wat men in je heeft. Waardoor je als vanzelf op een andere manier gewaardeerd wordt, wat weer kan resulteren in jouw werkplezier en sfeer op jouw werkplek. Poeehh… start dat domino-effect maar eens in je hoofd voor jouw specifieke situatie en zie maar eens waar je uit komt! Enjoy!